yoklugun gec yenmis agir bir karbonhidrat gibi cokerse mideme,
zamanin sadece yuk tasimak olacagini saniyorum.
cocuklarimiz olur belki onlar icin hayata devam etmek gerekir,
yine sabahlar olur, sonsuz gokyuzleri,
yine de sen olmadikca, her sey eksik kalir, her sey agir gelir.
yoklugunda ogrendigim, sensiz de yasanir, gulmek mumkun olur,
ama denizler durgun kalir, anlar birbirine karisir,
ve de geriye hicbir sey kalmaz o hammallik yapilmis gunlerden.
bilirsin her zaman bende bir sey birakanin sevdalisi oldum ben.
sense, bugun dusundugum uzre, benim yillarimi an an yasanmisliklara
cevirensin. hic okumayacak olsan da bunlari, bilmesen de,
onemli olan , en azindan bence, baktigimda geriye seninle hep bir agizdan
yasadigimizdir. Gerisi... unuttum bile.
2 comments:
İmrenmeye başladım demiştim. Kıskanıyorum sanırım.. Muhteşem.. Adliye dönüşü sizin diğer yazı ve şiirlerinizi de okuyacağım. Rahatsızlık vermediğimi umut ediyorum. Esen kalınız Selim S Seckin
eee sizin blog'a ne oldu? her sey karsilikli :)
Post a Comment