En onemli seyleri bir salisede unutuyorum da yine geliyorsun aklima. Senden once, senden sonra... Hicbir seyi degistirmedin aslinda. Kapi acmadigin gibi, olanlari da kapattin. Iste o kapilarin ardina zar zor sigdirilmis yasanmisliklar olur olmaz anlarda doluyor benligime.
Hatirliyorum seni, ne kadar umrumda olmasa da. Kucucuk mimiklerin, Bir kac gunden, bir kac olaydan bir dolu ayrinti. Kucucuk, anlamsiz, anlamli. Guzelligin kadar, hatta daha fazla acimasizligin, duygusuzlugun diyelim. Bir anda icimde acan o muthis cicek ve onun solusu. Hic kimse, sen dahil, o cicekleri ezemediniz, ben yillar gectikce daha az sulayip, soldurdum onlari. Sonra baska ciceklere gubre oldular.
Ama bazen ansizin tekrar ciktilar yerden. Yanimdan gecen biri, senin boyunda; bir koku kimdense artik, tipki senin parfumun; arkadan gelen bir ses.. An be an senin olamayacagina kendimi ikna etmek. Okulda, iste..
Bir sey olsan, hadi neyse. Esas zoru zaten bir sey olabilmek birine. Bu degil. Bunun hicbir anlami yok ikimiz de biliyoruz.
Peki ne zaman gelecek bu senden sonra?
No comments:
Post a Comment