Tanrilarin Arabalari

Stockholm'e geri uctugum gece hava kosullari pek uygun degilmis ucmaya (ve ya inmeye). En iyisi yerde kalmakmis. Inmemize yakin oldukca fazla turbulansa bagli sarsinti oldu ucakta. Ve de yanimda 2 isvecli vardi. Gayet sakin oturdular, hicbir rahatsizlik belirtisi göstermediler. Oysa ben ilk defa böylesi yakin hissettim ölume. Ve yillarin ateisti ben kendimi agnostikligimi savunur ve de dua eder buldum. Ucak sonucta, "boslukta" turbulansla yokolan bi kac bilimsel prensibe göre duzenlenmis bir metal yigini. Her bir kösesine carpmak bizi rahatca öldurur hem. Isimizin tamamen tanriya kaldigina kanaat getirdim velhasil. Özellikle inmek uzereyken ucagin yönunun duz olmamasi beni benden aldi. Yere carptigimizi ve ucagin alt kisminin ayrilip bizi koltuklarimizla yere carpmaya biraktigini hayal ettim. Surekli Discovery channel'da hakkimizda yapilacak belgesel cinladi kulaklarimda. Evet, hic olmadigi kadar cok inanmak istedim tanriya.

Tanriya yakarirken istedigim cennet degil elbet. Sadece böyle ölmemek. Sonra dusundum ne de önemli nasil öldugum. Nasil de her seyi feda edebilecegim bunun icin. Evet, 28 yasinda anladim ki aci cekerek ölmekten cok cok korkuyorum. Ilginctir, kanser olmak böyle korkutmuyor beni. Bir taraftan da kiziyordum kendime ucakta: ne kalmadin yerde, aslinda önlenebilir bir ölum bu, ama sen keyfindesin hep.

Bunu dusunmeme bir sebep de Turkiye'de bindigim taksiler, daha dogrusu kendine 100'de 1500 guvenen taksiciler. Gecenin 2sinde 3unde ortaya cikan bu insanlar genclikten desem degil dunyada her seyi kontrol edebileceklerini sanarak muthis hizlara cikiyorlar daracik sokaklarda. Sarhosun biri ters yönde gidiyor olsa ya, ya biri yanlislikla direksiyonu biraz fazla kirsa yorgunluktan. Hadi memleketimiz gercekten surebilecek olanin yola ciktigi bir yer olsa bir derece anlasilir bu sira kaptirmama icin girdikleri riskler. Insan bile bile kendini bir bidik metal kutucugun icinde ölume atar mi? Ve ya neden atsin? Neyse ben bi arabaya sIkIsIp kalmak, bacagimi kolumu böyle kaybetmek istemiyorum. Zaten hayat zor böyle butunken bile.

Sonuc olarak burada yasamak beni korkak yapmis. Ölesiye korkuyorum "hizla" gelen acili bir ölumden.