o kadar cok sey vardi, konusamadik, zaman olmadi. yine istedigim gibi olmadi bir cok sey, sarhos olmamiz disinda birlikte, iki cocuk olmamiz disinda korkmadan.
sormak istiyordum oysa.
Goruyor musun E.yi? Dunyada ahirette bacimdir, hayata tum korkularina ragmen cesurca kollarini sonuna kadar acandir, ilhamimdir. Arasan arada, hatirini sorsan. Bilmezsin ki oyle seyleri. Ben burdan yetisemiyorum. Desen ki hicbir sey tutmaz haftasonlarimizin yerini, Budada dokturmelerimizin tadi hala dolasir agzimda. Soylesen ne gurur duyuyorum onunla. Ne cok yol aldi, ne cok sey basardi.
Bilsen biraz daha dil de, arasan mesela S ile U'yu. Candan insanlar. Izmirli olmak oyle bir sey iste. Hakkaten Izmir'li onlar. Hic de bir seyden eksik kalmaz S mesela calismasa da. Hem de ictendir ki oyle boyle degil. Kac aydir tanisiyorduk ki.. Her gun kullaniyorum bana aldigi atkiyi.
Nasil ARY? Hala Juno takiliyor mu orda burda? Calisiyor mu giris kartlari? Su basti mi park yerine?
Soyledin, gormussun S'yi. Annemin adi, annemin azmi o kizda. Ne hizli gecmis zamanlarimiz birlikte. Cok ertelemisim, her zamanki gibi. Ne zor hayatta denge kurmak.
Sen ne yapacaksin acaba? Gidecek misin bensiz kumsala? Dusunecek misin ne cok sevdigimi yayilmayi butun hafta sonu? Alir misin acaba bi semsiye bi sandalye kendine, hazir ben gitmisken. Dusunur musun acaba uzun haftasonlarimizi.. Oglene kadar uyanmaya calisip Babylon izleyisimizi, ozendigimiz sucuklu tostlu kahvaltilarimizi, bir turlu cikmayi beceremeyisimizi evden. Sonra JBR trafigini. Sovusumuzu bir agizdan. Her seyi bir agizdan soyleyisimizi.

Hicbir sey ayni kalmaz. Iste gitti arabam. Hayatta en sevdigim objeydi. Hakkaten benim olduguna inanamadigim, bir anlamda gurur duydugum. Evet sahip olmaktan gurur duydugum ilk objeydi. Isvecteki evimden sonra. Tartisirdik kim kullanacak diye. Titrerdik uzerine, super benzinler, her hafta yikatmalar. Lastikleri ne yaptin bak onu da soramadim.
Ne iyi ve ne kotu dogunun insani ayni anda. Ne kadar ucuza tamir etmislerdi o lastigi. Ne kadar pahali araba oldugu halde. Burda olsa oyle mi olur? Sonra senin koca arabanin lastigi annemler geldiginde patladigi zaman para bile almamislardi. En fakir Bangladesliye ver bir sey vereceksen demislerdi. Diyememislerdi bile, isaret etmislerdi.

Bana ne dedin? Biraktigimiz her yeri romantiklestiriyoruz. Belki de.. Ama arabamla giderken Seyh Zayedde sanki tum Dubai benimdi. Anliyordum orayi ben. Orasi beni anlamasa da arkadaslarim anliyordu. Ne olurdu su is olsaydi o zaman. Ne olurdu. Yine de isi dusunmemek lazim. Dusunmek gereken, "be careful what you want, you may just get it" sozu.

Bir tanem, daha kac maceramiz kaldi? Seninle olunca bir sey degil ama ben kendi basima ancak ne kadar yaslandigimi hissediyorum. Ne kadar yoruldugumu alismaktan, alistirmaktan.

Ne diye yaziyorum bunlari. Okuyamazsin, anliyamazsin. Hep bir yanim sakli kalacak sana. Ne kadar muthis bundan korkmaman. Gecenin 2si ve ben umuyorum ki sag salim varasin yerine.
Varmazsan.. Dayanirim. Bunlara dayanirim ben kendimi oyle yetistirdim. Hicbir sey olmamis gibi calismaya bile devam edebilirim. Bugun etmedim mi?

Neydi hayatta onemli olan? Yine unuttum galiba.
Tek bildigim, canimsin. Gunes gibi lazimsin.